Jeść albo nie jeść? Oto jest pytanie!

Autor: Ewa Inn, data dodania: 17-01-2013

Na dzień dobry muszę zdeklarować się czy zaleĹźy mi bardziej na zrzuceniu zbędnych kilogramów czy na efektywniejszym bieganiu i lepszych wynikach. Muszę się określać? Bo ja to bym wolała dwa w jednym. Chciałabym mniej waĹźyć, ot, takie babskie fanaberie. Jednak chciałabym równieĹź nie zamiatać tyłów kaĹźdego biegu ulicznego, na finiszu ledwo Ĺźywa spisując w czarnych myślach testament. Dwie zachcianki jednocześnie to za wiele jak na jednego biegacza? Tak sobie kombinuję w tej mojej nieoświeconej głowie, Ĺźe gdy biegnąc, trzeba targać ze sobą o kilka kilogramów za duĹźo, to siłą rzeczy wyniki są gorsze a samo bieganie dość, Ĺźe mało efektywne, to jeszcze mało efektowne. To niby najpierw jeść tak, Ĺźebym schudła a potem tak, Ĺźebym stała się rasową biegaczką? A jak rozpoznać ten moment, gdy z biegającego tłuściocha człowiek zmienił się w odchudzonego biegacza, który moĹźe koncentrować się juĹź wyłącznie na wynikach?

Dość, Ĺźe trzeba być czujnym, na którym etapie rozwoju sportowego człek się akurat znajduje, to jeszcze trzeba wiedzieć dodatkowo co jeść przed biegiem, co jeść w trakcie długiego biegu, a co jeść po nim. Bo to nie jest takie hopsa! W odpowiednim momencie więcej białka, w innym więcej węglowodanów, ale w jednym momencie węglowodany muszą być proste, a w innym jednak złoĹźone. I tak daaaaaalej...

Niedawno, gdy Redakcja serwisu tutejszego rzuciła pytanie uĹźytkownikom „Jakie porady dla biegaczy?”, jeden z forumowiczów napisał:

„Profesjonalny artykuł nt. odĹźywiania. Ale nie typu "jedz makaron a rano bułeczkę z dĹźemem", tylko kompleksowy artykuł wielostronicowy o działaniu poszczególnych składników typu tłuszcze, węglowodany, cukry, etc. na organizm i jego wydolność.”

O raaaaaaaany! – ryknęła ma dusza zbolała. Kolejny elaborat wielce fachowy pisany językiem, którego nie mam ochoty się uczyć! Znów kłody pod nogi przeciętnemu biegaczowi? Czy nic nie moĹźe juĹź być proste w bieganiu? Gdy czytam programy treningowe, to włosy mi dęba stają i nie mam ochoty rozszyfrowywać tych tabel, skrótów, terminologii, szukać definicji tych wszystkich sformułowań. Jestem biegaczem amatorem i chciałabym, Ĺźeby ktoś do mnie przemówił jak do amatora! Ĺťeby jeść prawidłowo, teĹź muszę przebrnąć przez te wszystkie mądrości? Doprawdy, nie chcę mi się ślęczeć nad opracowaniem osobistej mej diety np. według takich wskazówek:

„W przypadku kobiety ważącej 60 kg powinna ona codziennie spoĹźywać ok. 48 – 60 g białka, a mężczyzna ważący 80 kg powinien spoĹźywać ok. 64 – 80 g białka dziennie. PowyĹźsze wartości dotyczą osób o niskiej i umiarkowanej aktywności fizycznej tj. od osób nieaktywnych do osób biegających do 2-3 razy w tygodniu łącznie 20-30 km. O ile im spoĹźycie białka wystarczy na poziomie 0,8-1 g/kg m.c., o tyle u biegaczy biegających większą ilość kilometrów zapotrzebowanie na białko moĹźe być wyĹźsze.”

Zamiast siedzieć w tabelach wartości odĹźywczej produktów spoĹźywczych i przeliczać ile białka zawiera pierś z kurczaka, którą rzucę na talerz i poĹźrę na obiad, wolę pobiegać sobie w parku i liczyć na to, Ĺźe to co jem, nie zemści się na moim bieganiu zbytnio. I pozwolę sobie pozostać w opozycji do cytowanego forumowicza, stwierdzając nieśmiało, Ĺźe ja właśnie pragnę prostych porad a’la makaron i bułeczka z dĹźemem.

Marzy mi się, wzorem popularnego kalkulatora BMI, jakiś sprytny przelicznik dla takich leniwców jak ja, w którym podaję mój wiek, wagę, płeć, dystans jaki pokonuję i co tam jeszcze potrzebne, i po trzaśnięciu palcem w Enter ukazuje się mym oczom dieta skrojona w sam raz na mnie. Ale trzeba zejść na ziemię i zapomnieć o takich ułatwieniach.

Pójdę teraz coś zjeść. MoĹźe kanapka, na którą mam ochotę nie stanie mi w gardle, gdy dopadnie mnie wyrzut sumienia na myśl, Ĺźe znów nie chciało mi się sprawdzić czy pochłaniam odpowiednią ilość węglowodanów a stosunek białka do całej pieprzonej reszty jest właściwy.